پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

کیوان عباسی مدیر شبکه منوتو در اظهارتی احتمالا انحرافی و جهت دار بیان داشته است که زمانی که شبکه مستند صدا و سیما در ایران راه اندازی شد به برخی از مستند سازان اجازه دسترسی به آرشیو صدا و سیما را داده بودند تا با فیلم های قدیمی مستند بسازند.افرادی با ما تماس گرفتند و پیشنهاد دادند که در قبال پرداخت مبلغی فیلم ها را در اختیار ما قرار دهند و ما هم فیلم ها را خریدیم و با آن ها مستند های تاریخی ساختیم.این در حالی است که پیش تر مقامات ایرانی از ربوده شدن آرشیو صدا و سیما و فروش نسخه دیجیتالی شده آن به شبکه منوتو خبر داده بودند.

کیوا عباسی، مدیر شبکه منوتو در توییتی کنایه‌آمیز نوشته است: «ای کاش از اول وارد این سیرک سیاسی نمیشدن، چون همه چیزش از اول نادرست بود. عده‌ای تقریبا ناشناخته که می‌خواستن از دیگران به نفع اهداف خودشون سوءاستفاده کنن. سیرک زودتر از آنچه انتظار می‌رفت به بن‌بست رسید و چیزی به تعطیلیش نمونده.»

فربد طلایی، در دو توییت به همراه یک ویدیو مدعی شده که الان وسط برنامه روبه رو ، به من حمله فیزیکی کردن و چند نفری ریختن سرم و الان هم دارن تحویل پلیس می دهندم. باطری ندارم و فعلا بازداشت در شبکه من و تو هستم .

طی سال های اخیر تعداد و حجم برنامه های تولیدی به زبان فارسی توسط شبکه های ماهواره ای افزایش چشمگیری داشته است. بر این اساس ضروری است مخاطبان درباره پشت پرده های این رسانه ها و اساسا ایدئولوژی و اقتصاد حاکم بر آنها اطلاع داشته باشند. بر این اساس به معرفی کوتاهی از رسانه های فارسی زبان خواهیم پرداخت.

در بررسی دقیق‌تر عملکرد این اردوگاه جنگ روانی دشمن، به نقش‌آفرینی وابستگان یک «فرقه»جعلی برمی‌خوریم که در اقتصاد کشور خرابکاری می‌کنند.در این میان، نقش برخی دستگاههای رسانه‌ای در دامن زدن به این جو، هر روز بیشتر رخ می نماید. از یک سو، چند کانال تلگرامی، دقیقا زمانی که بازار روزانه نقل و انتقالات تعطیل است، درست همزمان با سخنان ترامپ و روحانی در سازمان ملل، شروع به دادن قیمت و التهاب‌آفرینی (بدون هیچ مبنا و معیار مشخص) می‌کنند. از سوی دیگر، یک شبکه ضدانقلاب لندن‌نشین که با پول‌ سعودی و اسرائیل اداره می‌شود، در طول شبانه‌روز با برنامه‌های مختلف، در پوشش دلسوزی برای مردم ایران، از دهان افرادی به اسم کارشناس و تحلیل‌گر اقتصادی، روان عمومی جامعه را هدف می‌گیرد که بنا بر «برآوردها» قرار است «قحطی» بیاید و مردم را تحریک می‌کند تا به فروشگاه‌ها هجوم بیاورند و تا می‌توانند اجناس مختلف را در خانه‌ها انبار کنند، به این ترتیب متاسفانه یک نوع «هراس» (پانیک) عمومی به وجود می آید که خروجی آن را به صورت قفسه‌های خالی‌ فروشگاه‌ها این روزها می‌بینیم که به خاطر خرید بیش از نیاز مشتریان، برخی اجناس خیلی زود تمام می‌شوند.